Voor een urineonderzoek bij je kat heeft jouw dierenarts een monster nodig. Jij bent dan verantwoordelijk voor het opvangen van de urine.
Hoe je de urine opvangt en bewaart is cruciaal voor de nauwkeurigheid van het onderzoek en de resultaten. Het is een zorgvuldig werkje, en we zullen de stappen hier uitleggen.
Hoe vang je de urine van je kat op?
Om te beginnen heb je een schone kattenbak nodig om de urine op te vangen. Gebruik geen schoonmaakmiddelen die zeepresten achterlaten; spoel de bak bijvoorbeeld met kokend water.
Vervolgens kan je plastic kattenbakkorrels, versnipperde plastic zakken of een lege bak gebruiken.
Plastic kattenbakkorrels
Plastic kattenbakkorrels lijken op normale korrels, maar absorberen geen vocht en zijn herbruikbaar. Voor je kat lijken ze op gewoon kattengrit, waardoor de kans groot is dat ze erop zullen plassen.
Je kan deze korrels kopen bij je dierenarts, meestal met een pipetje en opvangbuisje. Gebruik geen normaal kattengrit omdat urine daaruit niet kan worden onderzocht.
Zodra je kat in de bak heeft geplast, gebruik je het pipetje om de urine op te zuigen en vervolgens in het opvangbuisje te doen.
Let erop dat de urine schoon is, zonder ontlasting erbij. Anders is de urine niet geschikt voor onderzoek.
Wat je vooral niet moet doen:
- Urine langer dan vier uur bewaren;
- Urine opvangen in een vuile kattenbak of een bak met zeepresten;
- Urine bewaren in een gebruikt potje, bijvoorbeeld van etenswaren.
Let op: als je meerdere katten hebt, zorg er dan voor dat je zeker weet van welke kat je de urine hebt opgevangen. Je kan bijvoorbeeld je kat tijdelijk apart houden totdat hij of zij heeft geplast.
Wat als het niet lukt om de urine van je kat op te vangen?
Als je kat niet in de bak wil plassen, zijn er gelukkig andere manieren om urine te verkrijgen:
- Laat de kat een tijdje alleen in de badkamer. Hopelijk plast de kat dan op de vloer en kan je de urine opzuigen met een pipetje. Plaats eventueel de bak met plastic korrels in de badkamer;
- Als het thuis niet lukt, kan je je kat een dag laten opnemen in de dierenkliniek zodat ze daar urine kunnen opvangen;
- De dierenarts kan ook de blaas handmatig legen als deze goed gevuld is. Probeer dit niet zelf te doen, maar laat het door je dierenarts doen om schade aan je huisdier te voorkomen.
Blaas laten aanprikken
Soms is het onmogelijk om urine op te vangen of is het onderzoek met uitgeplaste urine niet voldoende. In dit geval kan de dierenarts urine direct uit de blaas halen door deze aan te prikken met een klein naaldje.
Dit kan 'blind' worden gedaan door de dierenarts (hoewel dit lastig kan zijn bij een kleine blaas) of met behulp van een echo waarmee de blaas in beeld gebracht kan worden en vervolgens aangeprikt.
Een bijkomend voordeel van een echo is dat eventuele afwijkingen meteen kunnen worden waargenomen. Het aanprikken van de blaas is niet erg pijnlijk voor een kat, het is ongeveer vergelijkbaar met het prikken van bloed.
Aan deze procedure zijn er extra kosten verbonden. Vraag ernaar bij jouw dierenarts.
Hoe verloopt een urineonderzoek bij de dierenarts?
Een urineonderzoek wordt vaak uitgevoerd wanneer je kat bepaalde symptomen vertoont, maar het ziektebeeld niet meteen duidelijk is. Deze symptomen kunnen verschillende oorzaken hebben, zoals blaasproblemen of nierfalen.
Bij een urineonderzoek wordt gekeken naar de kleur en helderheid van de urine, en naar eventuele afwijkingen zoals te veel eiwit of kristallen.
Met deze bevindingen, en soms aanvullend onderzoek, kan de dierenarts vaststellen wat er aan de hand is met je kat en een behandelplan opstellen.
Vaker urineonderzoek bij oudere katten
Bij oudere katten (vanaf ongeveer zeven jaar oud) is het aan te raden om jaarlijks een urineonderzoek en een volledig bloedbeeldonderzoek uit te voeren. Hiermee kunnen bijvoorbeeld nierfalen vroegtijdig opgespoord worden.
Als je nog vragen of problemen heeft met het opvangen van urine, aarzel dan niet om advies te vragen aan jouw AniCura-dierenarts.
Lees ook: urine opvangen bij je hond