Case Quartouche - Quartouche werd aangereden op de snelweg. Hierbij raakte ze vast te zitten in de bumper van de auto en heeft zo 20 minuten meegereisd. Ze hield hier enkel een gecompliceerde tibiafractuur aan over. Initieel werd verwacht dat de poot geamputeerd zou moeten worden. Een CT-scan werd uitgevoerd om de breuk in beeld te brengen en de operatie voor te bereiden. Zo kon met een LCP-plaat en cerclagedraad het pootje alsnog gered worden. Quartouche was een graag geziene patiënt op onze kliniek en haalde zelfs de krant en de televisie.
Quartouche had een super goede revalidatie én kon na drie maanden opnieuw gaan lopen met zijn eigenaar die ironisch genoeg dezelfde breuk gehad heeft aan zijn onderbeen ten gevolge van een ongeval.
Een open fractuur met gevaar van infectie
Een gesloten fractuur is een fractuur van het bot, waarbij huid en omliggend weefsel ononderbroken is gebleven. De zachte weefsels kunnen wel beschadiging hebben opgelopen, maar het bot staat niet rechtstreeks in verbinding met de buitenwereld.
Een open fractuur is een fractuur waarbij het bot niet langer volledig omgeven is door de omliggende weke weefsels (als spieren, vet en huid), maar waarbij een stuk bot door de huid naar buiten steekt. De kans op infectie is hier veel groter dan bij een gesloten fractuur.
Dit heeft tot gevolg dat een open fractuur rechtstreeks in contact kan komen met kiemen die een infectie kunnen veroorzaken. Bijkomend probleem is dat het botweefsel maar weinig bevloeid wordt en dus meer kans heeft om af te sterven. Een open fractuur loopt dus een groot risico op infectie en dient dus steeds preventief behandeld te worden met antibiotica. Nog een laatste bijkomend probleem bij open fracturen is de tragere botheling omdat er zich geen hematoom (bloedbuil) kan vormen. Dit belemmert de natuurlijke genezing door de vorming van een callus, zijnde de verkalking van het haematoom.
